Tık tık,kim o?Benim,Yeni Yıl :)

Bugün pastalardan değil Yılbaşından bahsetmek istiyorum.Ateist bir ülkede büyüdüm,onun için Noel'i Yılbaşından ayırt etmeyi çok iyi bilirim J Çocukken Yılbaşı en sevdiğim gündü.İzlediğim filmlerden mi,yoksa yatağımın tam karşısında duran çam ağacın gizemli ışıklardan mı bilmiyorum ama Yılbaşı gecesi bana hep sihirli geliyordu.Noel Baba'ya inanıp inanmadığımı hatırlamıyorum ama annem babam sağolsun sabahın ilk ışıklarla gözümü açtığımda ağacın altında hediye bulacağımı biliyordum.38 yaşındayım ve o hisi hala yıtırmadım J hep bir mucize olacak gibi bana geliyor…

Doğdum ülkede saat çalardı tam 12 de.Saat çalarken bir dilek tutarsan gerçekleşir diye bir inanış var.Ülkeden ülkeye değişiyor gelenekler,tek ortak nokta var-İNANMAK.Mucizeler hayatımızda yok değil.Hiç ummadığımız bir anda YOK ARTIK veya KEŞKE BAŞKA BİRŞEY İSTESEYDİM dedirtecek olaylarla karşı karşıya geliyoruz .Umut ve inanç insanın hayatında ışık oluyor.Dinden bahsetmiyorum şimdi,hislerden bahsediyorum.Umut sahibi olan bir insan asla karanlığa düşmez.Ve bu hislerin tohumları siz de ekebilirsiniz.Çocuklara,çevrenize.Küçük mucizeler yaratın.İnsanları sevindirmek kadar daha mutluluk verici ne olabilir ki?
Hepinize umut ve mucizeler dolu bir yıl diliyorum,iyi ki varsınız <3

Sevgilerle,
Maya

Not:Çocuklarınıza ufak ta olsa bir hediye almayı unutmayın ;)